1) De ontslagvergoeding: De hervormingen in het ontslagrecht gaan door (zie eerder artikel hier), maar worden wel pas vanaf 1 januari 2016 ingevoerd. Dit zou oorspronkelijk op 1 juli 2014 gebeuren. Het is dus anderhalf jaar vooruit geschoven. Dit in verband met de huidige crisis, waardoor de combinatie averechts zou werken. De beperking van de ontslagvergoeding raakt vooral de oudere werknemer die lang in dienst is geweest en die in deze crisis nauwelijks kans heeft om weer aan een baan te komen. Maar goed, ook hier hadden we het al eerder over (liever ten halve gekeerd dan …..).
Alle ontslagen werknemers krijgen in de toekomst een ontslagvergoeding, terwijl dat nu niet voor iedereen geldt. Het bedrag van deze ontslagvergoeding wordt beperkt tot maximaal 75 duizend euro tenzij je salaris hoger is dan 75.000, dan geldt een beperking tot maximaal het jaarsalaris. Deze laatste maatregel is nieuw. Je kan in de nieuwe regelgeving op basis van de hoogte van je salaris meer krijgen dan 75.000 euro maar op basis van de duur van je dienstverband niet.
Voorbeeld: laten we een maandsalaris van respectievelijk 5000 en van 10.000 euro nemen bij dienstverbanden van 18 en 36 jaar. Bij ontslag na 18 jaar geldt (18 * 0,5 * 5000 =) 45.000 euro ontslagvergoeding. Na 36 jaar dienstverband met een salaris van 5000 euro per maand zou je (0,5 * 5000 * 36 =) 90.000 euro ontvangen maar dit is dus gemaximeerd tot 75.000 euro, omdat je jaarsalaris lager is dan dat bedrag.
Verdien je 10.000 euro per maand, dan is dit (12,96 * 10.000 =) 129.600 euro per jaar wat ook weer meer is dan 75.000 euro. Zo ontvang je na 18 jaar (18 * 0,5 * 10.000 =) 90.000 euro. Na 36 jaar dienstverband volgt (36 * 10.000 * 0,5 =) 175.000 euro en is de vergoeding gemaximeerd tot het jaarsalaris, in dit voorbeeld zijnde die 129.600 euro.

2) Transitiebudget:Het geld moet door de werknemers worden aangewend om zo snel mogelijk weer een baan te vinden, maar of hier ook weer vier maandsalarissen voor staan is nog niet duidelijk. Als de eerdere voorstellen intact blijven dan hebben ontslagen werknemers na een dienstverband van langer dan een jaar recht op een transitiebudget van een kwart maandsalaris per gewerkt dienstjaar. Dit bedrag heeft een maximum van vier maandsalarissen (ofwel 16 jaar dienstverband) en is bijvoorbeeld bedoeld voor omscholing of voor outplacementbureaus.

3) WW: De maximale WW-duur blijft 38 maanden in plaats van 2 jaar. Ook wordt het tweede jaar uitgekeerd op basis van het genoten salaris (en dus niet het minimumloon) met als bovengrens het maximale dagloon, waarvan het laatste jaar betaald door de werkgever in plaats van door de overheid. Ook deze maatregel gaat pas in op 1 januari 2016.

4) Arbeidsmarkt:De zogenaamde flexibilisering van de arbeidsmarkt wordt aangepast. Tijdelijke contracten wordt beperkt tot maximaal 2 jaar en er komt een verbod op een nul-urencontract in de zorg. De verdere plannen zijn nog onduidelijk.

Het is mij niet helemaal duidelijk waar het kabinet nu de bezuinigingen op de korte termijn (<2 jaar) vandaan wil halen om het zo verschrikkelijk belangrijke Europese quotum van <3% te halen maar vooruit; wij zijn blij met de voorlopige instandhouding van de ontslagvergoeding.

Rogier Kemme
Kemmelot,
Stamrecht BV Specialist

Op zich is dit niet vreemd. In veel (grote) bedrijven worden hele afdelingen soms de wacht aangezegd. Preventief mobiel noemen ze dat. Iedereen kán zijn baan verliezen maar niet iedereen hoéft zijn baan te verliezen.
Van de bijvoorbeeld 200 man mogen er toch 40 blijven. Om de eerste schifting vorm te geven wordt eenieder de wacht aangezegd en kunnen de eersten ‘vrijwillig’ vertrekken.
In deze fase krijgt de werknemer ook vaak een berekening van de te ontvangen ontslagvergoeding.
Mede vanwege de vergevorderde plannen van het kabinet om de ontslagvergoeding per 1 januari 2014 volledig af te schaffen wordt de overweging voor velen nog wat lastiger. Voor diegene die er nog niet van op de hoogte zijn: in de nieuwe plannen van het kabinet mag er tot maximaal een kwart van een jaarsalaris worden uitgekeerd en moet dit ook nog eens worden aangewend voor omscholing en het bedrag mag dus niet als inkomen(-saanvulling) worden genoten. Voor meer info hier

Stel je bent 55, je krijgt € 150.000 mee als je per 1 januari 2013 het bedrijf verlaat. Als je er geen gebruik van wilt maken – en je bij het bedrijf wilt blijven werken – dan kan je dat aangeven. Stel dat deze wens wordt ingewilligd en je blijft bij je huidige werkgever. Je meeste collegae zijn dan weg, je wordt waarschijnlijk overgeplaatst naar een andere vestiging, want het vorige kantoor was te groot, en dan begint na 2014 de tweede saneringsronde…… Dat wordt billenknijpen!
Maar eerlijk is eerlijk, het zat er al een beetje aan te komen. Tenslotte had het bedrijf al aangegeven dat ze jouw afdeling gingen outsourcen (om maar eens een modieuze managementterm te gebruiken) en jij mocht waarschijnlijk alleen maar blijven om het transitietraject in goede banen te laten verlopen.
Afijn je begrijpt het al, nu ben je wel de klos. Volgens de nieuwe regels van minister Kamp krijg je een kwart jaarsalaris mee wat je geheel naar eigen inzicht verplicht moet gebruiken voor omscholing (dit liberale idee (?!) is en wordt overigens geïnitieerd en gesteund door de VVD, D66 en GL).
Met deze fooi mag je je dus op je 55ste gaan omscholen. Maar kies niet iets wat je leuk vindt, maar waar werk in is te vinden, want als je na een jaar WW nog geen emplooi hebt gevonden, moét je een baan accepteren! Op straffe van het stopzetten van de uitkering mag je werk als aardbeienplukker accepteren. Dan kun je iedere ochtend naar de Achterhoek rijden of een huurhuis in de buurt gaan betrekken…. Overigens kunt u gerust zijn, want dit is allemaal heel goed voor u. Minister Kamp zegt er over: ‘Zij (u dus) komen sneller en vaker terecht op de plek waar hun capaciteiten het beste tot hun recht komen. Dit draagt bij aan hun persoonlijk welzijn.’ Dat u het maar weet.
Overigens is statistisch gezien de kans op een baan voor iemand met de ‘5’ in zijn leeftijd minder dan 1%!

Al met al best een lastige keuze! Of toch niet? Als ik al de 50 zou zijn gepasseerd, een bedrag mee zou krijgen waarmee ik in de financiering van mijn inkomen tot (bijna) aan mijn pensioen zou kunnen voorzien, en ik werk bij een bedrijf waar nog wel eens een ontslagronde zou kunnen volgen – en waar kan dat niet – dan zou ik het wel weten!

Door Rogier Kemme.

Rogier Kemme is oprichter van Kemmelot Stamrecht BV Specialist. Een bedrijf dat zich heeft gespecialiseerd in het onderbrengen van ontslagvergoedingen in stamrecht BV’s.

1. Allereerst de ontslagprocedure. Een werkgever heeft nu 2 routes op basis waarvan hij een werknemer kan ontslaan. Óf hij vraagt het ontslag aan bij het UWV – de aanvraag duurt dan vaak lang en kan worden geweigerd – of men ontbindt het contract en betaalt een ontslagvergoeding.
In de nieuwe plannen echter mag iedere werknemer pér direct ontslagen worden. Achteraf kun je bij de rechter dit ontslag aanvechten maar er wordt vooraf niets meer getoetst.

2. De hoogte van de ontslagvergoeding. Nu geldt hiervoor (vaak) de kantonrechtersformule. Deze formule houdt in dat bij ontslag je afhankelijk van je leeftijd 0,5 tot 2 maal het maandsalaris ontvangt voor ieder gewerkt dienstjaar. Hoe hoger de leeftijd van de werknemer in combinatie met het aantal dienstjaren, hoe hoger de vergoeding (bereken voor jezelf)
Deze regeling gaat volledig op de schop. Ieder jaar dat je hebt gewerkt telt voor een kwart tot maximaal een half maandsalaris mee en de ontslagvergoeding zal nooit meer bedragen dan een half jaarsalaris!

Laat ik het concrete verschil duidelijk maken aan de hand van een reëel voorbeeld: Iemand is 55 jaar, heeft een maandsalaris van € 5000 en wordt ontslagen na een dienstverband van 30 jaar. Dan zou hij of zij o.b.v. de kantonrechtersformule nu € 157.500 ontvangen. Een aardige aanvulling zeker als je bedenkt dat de werknemer meestal ook nog recht heeft op 37 maanden ww-uitkering.
In de nieuwe situatie zou dit maximaal 5000 * 12,96 * 0,5 = € 32.400 worden. Ongeveer 20% van het oude bedrag!!
Let wel: dit is de maximale variant! Het kan ook een kwart zijn per gewerkt jaar, dan komen we in bovenstaand voorbeeld op € 16.200 uit.

3.Verplichte ‘van-werk-naar-werk trajecten’. Om de feestvreugde na het ontslag verder te vergroten krijgt de ontslagen werknemer deze vergoeding niet meer ‘in handen’ maar moet deze worden aangewend als budget voor een zogenaamd ‘werk-naar-werk traject’. Waar je nú de vergoeding kunt gebruiken als aanvulling op de WW of om een bedrijf te beginnen, dient deze in de nieuwe plannen aan scholing te worden besteed. Op welke wijze dergelijke van ‘werk-naar-werk trajecten’ ingericht gaan worden en ‘budgetten’ aangewend dienen te worden is overigens nog niet bekend.

Mijn persoonlijke mening is dat deze plannen veel en veel te ver gaan. Punt 1 is verdedigbaar. Nu moet een werkgever soms 2 jaar lang een dossier bijhouden van een werknemer die niet functioneert. Punt 2 decimeert de ontslagvergoeding juist bij die mensen waar die vergoeding voor bedoeld is, namelijk de oudere langer in dienst zijnde werknemer die waarschijnlijk fors inkomensverlies gaat lijden. Maar waar hebben we het over als deze schadeloosstelling niet eens meer mag worden gebruikt als inkomstencompensatie (Punt 3).
Hoe moet iemand die de 50 ruimschoots is gepasseerd en een specialistische functie had in deze tijd aan een nieuwe baan komen? Wat moet iemand die zijn uitgaven op zijn salaris heeft afgestemd met een fooi van enkele duizenden euro’s die ook nog eens moet worden aangewend voor scholing?
Daarbij is mijns inziens de consequentie dat een grote groep mensen uit financiële nood veel eerder gebruik zal moeten maken van een vangnet, meestal de bijstand (en bij verdere beperking van de WW-duur ook nog eens eerder).

Sterker nog: doordat de ontslagvergoeding niet meer mag worden gebruikt als inkomensaanvulling zal een grote groep mensen zelfs al in de WW-uitkeerperiode in de problemen komen. Dit met alle consequenties van dien (bijvoorbeeld verplichte huisverkoop). De maatregel lijkt dus eerder de kosten voor de overheid omhoog te jagen….

Als het dan geen bezuiniging is, wat is het dan wel? Het idee is dat door de lagere ontslagvergoeding een werkgever eerder een oudere werknemer aanneemt. Oftewel het moet de doorstroming bevorderen. Maar wordt een oudere werknemer nu dan niet aangenomen vanwege de hoge ontslagvergoeding? Kul natuurlijk. De reden dat werkgevers oudere werknemers minder snel aannemen heeft als oorzaak dat – in de ogen van veel werkgevers – oudere werknemers een lagere arbeidsproductiviteit hebben, minder flexibel zijn, een hoger ziekteverzuim hebben en minder kneedbaar zijn.
Daarbij is van een écht hoge ontslagvergoeding pas sprake als de werknemer lang in dienst is geweest. Oudere werknemers kunnen helemaal niet meer lang in dienst zijn want daar zijn het oudere werknemers voor! Daarbij is de ontslagvergoeding nu al gemaximeerd tot het mis te lopen salaris tot het pensioen en niet meer dan dat.

De maatregel lijkt dus aan beide kanten, zowel als bezuiniging en als ombuiging de plank volledig mis te slaan. Na 12 september weten we waarschijnlijk meer……

Rogier Kemme,
Kemmelot Ontslagvergoedingspecialist

PS: Werkgevers lezen/weten dit ook! Als je een ontslagvergoeding/regeling krijgt aangeboden bedenk dan dat dit waarschijnlijk je laatste kans is met een geldbedrag het bedrijf te verlaten!